ze moesten naar het dorpsplein
je hoeft geen diepte te zien voor inzicht, zegt zijn moeder
ze zegt, pas goed op, jongen, eet voldoende
laat je niet kisten, schrijf
vertel de waarheid louter naar jouw hand
pik de luizen uit het stro
verdwaal niet in de straten. verzorg
je voeten alsof het je kinderen zijn
drink water met mate, deel je brood
maar neem ook van wat er is genoeg
luister, spreek en zwijg op tijd
kijk goed om je heen en koester je maten
neem in je op, verdraag het duister
verteer ten volle wat je niet begrijpt
laat je niet leiden
en laat je gaan
vier je verjaardag als de kastanjes nog klein zijn
je gaat ze weer rapen, hier, in het hoge gras
zegt ze. moet ze hebben gefluisterd in zijn afgewende
oor. hij ziet het maar weet het niet meer